Liefde tot het pensioen ons scheidt? Helpt een vast contract in liefde voor werk? Een tijd geleden was er op valentijnsdag een bijeenkomst over liefde voor werk. De PvdA debatteerde erover in Amsterdam. Het resulteerde in een oproep aan werkgevers. “De liefde moet van twee kanten komen”.
In NU.nl stond de dag erna: “Asscher haalt uit naar werkgevers”. Als dat de beweging is na een debat over liefde voor werk is het zeker tijd voor een reactie. Waarom? Ik zie al 15 jaar liefde voor werk als motivatie voor mijn werk. Liefde voor werk als bindende waarde, is me uit hart gegrepen.
Asscher koppelde liefde voor werk aan kiezen voor goed werk, met zekerheid, scholing en doorgroeimogelijkheden voor werknemers. Hij verwijt tegelijkertijd de werkgeversorganisaties dat ze ”ageren tegen het vaste contract, tegen loondoorbetaling bij ziekte en soms zelfs tegen de cao”.
Als we de parallel met dialoog op Valentijnsdag trekken dan lijkt het alsof de voorwaarde voor liefde voor werk een goed huwelijk is welke van twee kanten komt. Met een huwelijkse staat, trouw in voor en tegenspoed en de huwelijkse voorwaarden. Iedereen die een andere samenlevingsvorm nastreeft streeft dan geen échte liefde (voor werk) na.
Huwelijk of lat-relaties
Volgens mij is het huwelijk voor velen een na te streven verbintenis, maar een garantie voor echte liefde is het geenszins. Zo ook de vele mensen die ik dagelijks tref in mijn werk. Mensen met ‘gouden ketenen’ in een weliswaar zekere baan, maar die niet meer houden van hun werk. Mensen die zijn opgehouden te verlangen naar het werkelijk inzetten van hun talenten en geen verschil meer weten te maken in hun werk. Nog 10 jaar tot mijn pensioen….. Ook tref ik vele flex-werkers en ZZP-ers die volwaardig meedoen in organisaties met opdrachten waar ze zichtbaar met liefde in werken.
Een passionele korte relatie heeft soms meer liefde in zich dan 10 jaar huwelijk. En een 12,5 jarig jubileum haalt soms bij lange na niet het enthousiasme van het afscheid van een bevlogen stagiair. Zeker: een gezonde balans is nodig in het geven en nemen tussen werkgever en werknemer. Echter voor liefde voor werk zijn cao’s, vaste contracten of een loondoorbetalingsplicht verre van zaligmakend. Wat wél helpt zijn verbinding, competent zijn én onderling vertrouwen.
